เป้าหมายของ "เท็น"

“เท็น” กนกวรรณ สุนทรานนท์ อายุ 23 ปี ปัจจุบัน (2567) เรียนอยู่ชั้นปีที่ 2 มหาวิทยาลัยนอร์ท กรุงเทพ  การเข้ามาเรียนต่อในระดับมหาวิทยาลัยมีความท้าท้ายต่อเท็นอย่างไร และกว่าที่เท็นจะมาถึงจุดนี้ได้นั้นเป็นยังไงบ้าง มารู้จักเท็นเพิ่มเติมด้วยกันจากบทสนทนานี้เลย

สวัสดีครับ อยากให้เท็นแนะนำตัวให้พวกเรารู้จักหน่อย

สวัสดีค่ะ ดิฉันชื่อนางสาวกนกวรรณ สุนทรานนท์ ชื่อเล่นเท็น ปัจจุบันอายุ 23 ปี ตอนนี้เรียนชั้นปีที่ 2 มหาวิทยาลัยนอร์ท กรุงเทพ คณะ เทคโนโลยีสารสนเทศและนวัตกรรมดิจิทัล ค่ะ

เท็นจำได้ไหมว่าเริ่มเป็นนักเรียนทุนของ WAFCAT ตั้งแต่เมื่อไหร่ ?

                ดิฉันเป็นนักเรียนทุน WAFCAT ตั้งแต่ตอนเรียนอยู่ชั้น ป.2 ที่จ.จันทบุรี บ้านเกิดของดิฉันค่ะ

มูลนิธิรู้อยู่แล้วว่าเท็นเรียนจบระดับชั้นปวส. จากวิทยาลัยเทคโนโลยีพระมหาไถ่ พัทยา ดังนั้นช่วยเล่าเรื่องการเรียนในระดับมหาวิทยาลัยให้ฟังหน่อย

มันแตกต่างจากการเรียนปวส. มากค่ะ เพราะต้อง จัดการทุกอย่างด้วยตนเองทั้งหมดเลย ตั้งแต่การหาที่พักเอง ดูเส้นทางว่าไปเรียนยังไง การใช้ชีวิตในแต่ละวัน รวมถึงการวางแผนในการทำกิจกรรมระหว่างเรียน ส่วนการเข้าสังคมนั้นถือว่าโชคดีเพราะว่าได้เพื่อนดีค่ะ เวลาไปไหนเพื่อนก็ให้ไปด้วย ไม่ทำให้เรารู้สึกอึดอัด ยกตัวอย่างเช่น เวลาทำกิจกรรมจิตอาสาเพื่อนก็ถามตลอดว่าสามารถไปตรงไหนได้บ้างที่เท็นสะดวก แล้วก็ช่วยในการอำนวยความสะดวก รวมถึงเวลาไปดูงาน เช่น Booth Camp อาจารย์ก็จะให้โอกาสไปเข้าร่วมด้วย เช่น ศูนย์ศึกษาดูงานที่ศรีมาลา บางแสน หรือ Agoda สยาม ซึ่งเป็นกิจกรรมที่เกี่ยวกับไลน์แชท บอท ซึ่งตรงกับที่เรียนมาค่ะ อีกทั้งอาจารย์สนับสนุนให้ไปแข่ง Cloud Computing ของ Huawei ที่ตึก G-Tower อาจารย์สนับสนุนด้วยการให้รถมหาวิทยาลัยไปส่งแข่งขัน นอกจากนั้นก็จะเป็นกิจกรรมภายในมหาวิทยาลัย เช่น ชมรม tecg4u เป็นการให้ความรู้เกี่ยวกับการเขียนโค้ดและเทคโนโลยีให้คนอื่น เช่น การสอนผู้สูงอายุใช้แอพติ้กต้อก ประมาณนี้ค่ะ

ฟังแล้วดูโอเคเลย คงไม่น่ากังวลอะไร ที่นี้เป้าหมายในอนาคตของเราเป็นยังไงบ้าง ?

เป้าหมายในอนาคตมีทั้งเป้าหมายหลักและเป้าหมายรองค่ะ  เป้าหมายหลักเลยก็คือเรียนให้จบปริญญาตรีและหางานที่มั่นคงทำ ดิฉันอยากทำงานเกี่ยวกับ UX/UI หรือ Front-end Developer ค่ะ ถ้าเรียนจบแล้วทำงานอยู่ตัว ก็อยากจะไปเรียนต่อปริญญาโท แต่ว่าเป็นเป้าหมายรองค่ะ   

ดีเลย เป็นกำลังใจให้ทำได้นะ มีอะไรอยากบอกตอนท้ายไหม ?

อยากขอบคุณมูลนิธิที่ให้โอกาสดิฉันตลอดมา ช่วยสนับสนุนตั้งแต่ประถมศึกษาจนถึงตอนนี้และจนกว่าจะเรียนจบและมีงานทำ ตั้งแต่ได้รู้จักมูลนิธิก็ทำให้ได้ทำกิจกรรมอย่างอื่นนอกโรงเรียน เช่น ICE-CREAM Camp  รวมถึงแนะนำสถานศึกษาที่ดิฉันสามารถไปเรียนต่อได้ เช่น  กศน. วิทยาลัยเทคโนโลยีพระมหาไถ่ พัทยา และ มหาวิทยาลัยนอร์ท กรุงเทพ ถ้าพูดแบบตรงๆ มูลนิธิเหมือนเป็นคนที่พาดิฉันออกมาจากซอยเล็กๆ มาถึงเส้นทางที่ใหญ่ขึ้น ตอนนี้ดิฉันคิดว่ามูลนิธิได้พาดิฉันมาถึงถนนใหญ่แล้ว ขอขอบคุณจากใจจริงๆ ค่ะ