เด็กชายวุฒิกร สิทธิยศ (น้องดรีม)

เกิดเมื่อวันที่ 16 มีนาคม 2553 อายุ 7 ขวบ อยู่บ้านเลขที่ 120 หมู่ 2 ตำบลฝายแก้ว อำเภอภูเพียง จังหวัดน่าน น้องดรีมอาศัยอยู่กับพ่อ แม่ พี่สาวซึ่งกำลังเรียนอยู่ชั้นม.3 และปู่ น้องดรีมมีความพิการตั้งแต่กำเนิด โดยมีอาการกล้ามเนื้อแข็งเกร็ง และได้รับบริการกายภาพฟื้นฟูจากโรงพยาบาลและศูนย์การศึกษาพิเศษประจำจังหวัดน่านอย่างสม่ำเสมอ ทำให้มีพัฒนาการที่ดีทั้งด้านร่างกาย การสื่อสาร และสติปัญญา แต่ก็ยังไม่สามารถเดินได้โดยปราศจากอุปกรณ์เครื่องช่วย คือวอล์กเกอร์ที่โรงพยาบาลประจำจังหวัดน่านให้ยืมมาใช้ฝึกเดินที่บ้าน ดังนั้นจึงต้องมีแม่คอยดูแลอยู่ตลอด ทำให้คุณแม่ไม่ได้ทำงาน คุณพ่อจึงทำงานเป็นเสาหลักหาเลี้ยงครอบครัวคนเดียวด้วยการรับจ้างทั่วไปและทำไร่ทำนา

มูลนิธิฯ จัดหาเก้าอี้ล้อเข็นรุ่นมาตรฐานสำหรับเด็กให้น้องดรีมเพิ่มอีกหนึ่งคัน สำหรับใช้ในการเดินทางไปยังที่ไกลๆ หรือใช้ในการร่วมกิจกรรมในชุมชน เพื่อจะได้ลดการพึ่งพาผู้ปกครองหรือผู้ดูแลให้มากที่สุด บ้านของน้องดรีมเป็นบ้านสองชั้น น้องดรีมอาศัยอยู่ชั้นล่าง จึงทำให้การใช้ชีวิตในบ้านของน้องดรีมไม่ลำบากเท่าใดนัก เพราะว่าผู้ปกครองไม่ต้องอุ้มขึ้นอุ้มลง และบริเวณบ้านกว้างขวางพอที่จะให้น้องดรีมฝึกใช้เก้าอี้ล้อเข็นออกนอกบ้าน หรือฝึกเดินด้วยราวจับและวอล์กเกอร์ได้ทุกวัน เราดีใจที่เห็นว่าเก้าอี้ล้อเข็นคันนี้มีความเหมาะสมกับตัวน้องดรีมคือนั่งได้พอดี และเขาสามารถหมุนวงปั่นเก้าอี้ล้อเข็นไปมาได้ด้วยตนเอง ต่อไปเราอยากเห็นน้องดรีมไปเรียนหนังสือในโรงเรียนร่วมกับเด็กๆทั่วไป

น้องดรีมเป็นเด็กว่านอนสอนง่าย ไม่เอาแต่ใจ ทำให้ผลของการฝึกทักษะการช่วยเหลือตัวเองของน้องดรีมดีขึ้นทุกวันๆ ดังนั้นในเดือนพฤษภาคม 2560 นี้ น้องดรีมก็จะมีอายุครบเกณฑ์เข้ารับการศึกษชั้นป.1 พอดี แต่ปัญหาคือยังไม่รู้ว่าจะไปเรียนที่ไหน เพราะโรงเรียนใกล้บ้านเป็นอาคารยกพื้นสูง และบางโรงเรียนในละแวกเดียวกันก็เป็นโรงเรียนขนาดเล็กที่กำลังจะถูกยุบ ดังนั้นจึงอยู่ในช่วงที่ผู้ปกครอง และคุณครูกำลังปรึกษาหารือและวางแผนด้านการศึกษาต่อของดรีมอยู่ และถ้าน้องดรีมได้เข้ารับการศึกษาในระดับชั้นเรียนปกติเหมือนเด็กนักเรียนทั่วไป เรามั่นใจว่าน้องดรีมจะสามารถเรียนได้ดี จนสามารถเรียนจบและศึกษาต่อในระดับที่สูงขึ้นไปๆ จนสามารถทำงานเลี้ยงตัวเองในอนาคตอย่างแน่นอน “โตขึ้น ผมอยากเป็นทหารครับ” น้องดรีมบอกกับเราก่อนจบการสัมภาษณ์